- Geplaatst door: Ivan Crabbe
- Reacties: 0
De blik van de Belgische tafeltenniswereld was dit weekend gericht op Merksem. Kon Nuytinck een derde keer zegevieren op het BK? Schoten de Antwerpenaars raak? Zondagavond werden alle vraagtekens uitgewist. Cédric Nuytinck was top en kon na een vlotte 4-0-zege tegen Robin Devos een derde titel op rij pakken. Op het Vlaams kampioenschap kon Margo Degraef triomferen. Vandaag was het knokken, maar na een beklijvend duel tegen Lisa Lung (4-3-winst red.) kon de Antwerpse haar eerste Belgische kroon in ontvangst nemen.
Geschreven door Ivan Crabbe
Dit jaar trad Nuytinck niet aan in het dubbelspel. Robin Devos vormde een gelegenheidsduo met zijn broer en schopte het tot in de finale, daarin was de tandem Lambiet-Allegro een maatje te groot. Met een zilveren plak namen de broers Devos alvast een goede start op zaterdag. Robin Devos mikte na zijn triomf op het VK duidelijk op de titel in het enkelspel. In de 1/8ste finale nam de oudste van de broers Devos het op tegen jong talent Olav Kosolosky (A22). Devos had even wat moeilijke momenten, maar kon Kosolosky vlot opzij zetten. Laurens Devos kon zich eveneens simpel plaatsen voor de kwartfinale, daarin was titelverdediger Cédric Nuytinck de opponent. Meteen was duidelijk dat Nuytinck een betere vorm te pakken had dan op het VK.
De paralympische kampioen won wel een set, maar meer zat er ook niet in. In de halve finales kwam de volledige nationale ploeg in actie: Cédric Nuytinck, Robin Devos, Florent Lambiet en Martin Allegro. Allegro maakte het Nuytinck - net als vorig jaar - bijzonder moeilijk. Even leek het 3-1 in sets te gaan worden voor de Waal, maar Nuytinck kon net op tijd zijn niveau opkrikken en de set grijpen. Een keerpunt, zo bleek achteraf. Allegro was wat wisselvalliger, Nuytinck bleef secuur. Na zes sets was de finaleplaats voor de Oost-Vlaming weer een feit. Kwam er een derde titel op rij?
Historische Vlaamse finale
Enkel Robin Devos stond daarvoor nog in de weg. Na een scherpe wedstrijd tegen Florent Lambiet schaarde hij zich voor de eerste keer in een BK-finale. Twee Vlamingen in de eindstrijd, dat is toch lang geleden. Na wat opzoekingswerk bleek dat de laatste Vlaamse finale bij de mannen plaatsvond in 1975, we gaan dus 44 jaar terug in de tijd. Kampioen Frans Bekaert klopte toen Walter Dujardin in Anderlecht. Terug naar 2019, Devos leek ons met zijn topvorm wel een reële kans te maken om de hoofdvogel af te schieten. Nuytinck - ‘The Beast of Belgium’ - deed z’n bijnaam alle eer aan. Als een wervelwind vloog hij door de eerste drie sets. Robin Devos stond erbij en keer ernaar. Waar is die ketel met toverdrank? Hij stond alleszins niet in Merksem, want Devos ging in de vierde set nipt onderuit. Een hattrick dus voor Nuytinck. De Oost-Vlaming treedt toe tot een select clubje van Belgische tafeltennissers die driemaal op rij de titel veroverden (Roger Lejeune, Norbert Van De Walle, Daniel Nassaux en Jean-Michel Saive).
“Ik heb mijn doel bereikt, fantastisch”, reageerde Nuytinck. “In de kwart -en halve finale zat het gevoel nog niet echt goed. Ik wist dat ik een tandje moest bijsteken in de finale. Dit was een periode waarin ik moest pieken en ik zit nu op dat hoogtepunt. Dan weet ik dat het altijd moeilijk is voor Vos om mij te kloppen. In de finale haalde ik een hoog niveau en heb Robin geen kans gegeven. Op nu naar de vijf BK-titels op rij (lacht). Ja, we gaan dat toch proberen. Mijn WK-voorbereiding is nu gestart. Binnen vier weken wil ik helemaal top zijn in Boedapest. Dan zal ik nog beter voor de dag moeten komen. Op naar een goed WK!”
Eindelijk die hoofdvogel
We hadden Margo Degraef na haar Vlaamse titel al bij de titelfavorieten gerekend op het Belgisch kampioenschap dit weekend. De Antwerpse bevestigde ons vertrouwen en nam vlot elke horde tot de finale. Daarin mocht ze het opnemen tegen de uittredende kampioene Lisa Lung. Een verwachte finale? Voor ons wel, toppers Nathalie Marchetti en Eline Loyen sneuvelden al in de kwartfinale. De vrouwenfinale bracht het verwachte spektakel. Lung haalde initieel heel verwoestend uit, maar na twee sets nam Degraef over. De wedstrijd leek helemaal gekanteld. Lung leek te kraken, maar stelde toch nog de bordjes gelijk (3-3). Een bloedstollende ontknoping stond ons te wachten, mét hoogstaand tafeltennis. 5-5, 6-6, 7-7, er kwam maar geen afscheiding. Tot Degraef met de steun van een fantastisch publiek zich twee matchpunten bezorgde. Het tweede was het goede, en Margo was dolgelukkig. Eindelijk die eerste titel bij de seniores.
“Ik was heel ontroerd na de wedstrijd”, aldus Degraef. “Je hoopt er altijd op, maar ik had het niet echt verwacht. Ik moet de supporters alvast heel hard bedanken. Na een 2-0-achterstand in sets had ik niet verwacht van nog te kunnen terugkomen, maar ik ben blijven knokken. Op een bepaald moment leek de wedstrijd gekanteld te zijn, desondanks werd het toch nog een belle. In zo’n situaties moet je kalm blijven. Ik was echt wel aan het sterven vanbinnen op het einde, de ontlading was dan ook enorm. Het dubbelspel was toch een ontgoocheling. Ik ben tevreden dat ik mijn niveau voor het enkelspel heb kunnen opkrikken. Mijn volgende doel is het Europees kampioenschap -21. Met Lisa heb ik daar vorig jaar de finale gehaald, dan ga je natuurlijk met veel goesting terug. Nu is het tijd om even te genieten van deze titel.”
